Çok Güzel Sözler

Konu: Çok Güzel Sözler Salı Mart 30, 2010 5:17 pm

Geeell beyinsiz ol aşkım sen yürekli ol geeel. Kadermiş öyle diyon sen kendine geeel.

Beni buradan kim çıkaracak söyle kalbime gömdüm her şeyi ben bıraktım kalsın darmadağın her tarafımda sen.

Direnmekti yaşamak, savaşmaktı sevmek ve ölmekti aşk…

Bir sigara yakıyorum diğeri ardına, bu aralar ardıma bakmadan yürüyorum.

Hayat karışık gün gecesini kovalar, en gelir çatar ecel seni yakalar, korkma kapanır ama acıtır o yaralar.

Her gülen yüz dost değil ki arkadaş insanın zehirlisi yılan misali yaklaşır.

Gitmek isteyene tek sözümdür eyvallah kin besleyene bir ben var bir Allah.

Sen yoksan çok uzar zaman sanki bir yıl gibi gelir her an kor ateşsen yak da geç beni buz dağıysan ez de geç beni nemli satırlar ben ve şarkılar vapurun ardı sıra martılar uçarken öyle bir tut ki elimi dünyalara meydan okut bana.

Ak düştü saçlarımdan ben sen yokken uykudaydım gözlerim tekrar açılıverdi savaşıyordum yorgun argın baktığım her yer senle doldu ben bu aşkta kazanamaz oldum tuz yaramın üstünde şimdi bas yarama uğruna doğdum.

Sen bugün renkli gazetenin manşetindesin ve ben rafta küflenen kemana besteyim.

Mezarımı kaz damarıma bas tuzu oyunda zar mıyım gözünde yar mıyım söyle o kağıtları baştan kar.

Unutma bir gün çıkar da gelirim rüzgarlara rota sorulmaz bir meltemle gelir fırtınayla dönerim.

Farklı bir sahne farklı oyuncularla bir rol bulur ve oynarım sen figüran bile olamazsın unut beni bebeğim dönme sakın.

Mühürlenen kalbime değemedi bile ateşin gözümde bir et parçasından öte gidemediler o sahte sözcükler.

Bir kentin içinde görünmez adam kırılmış kalbiyle durmadan anlatır kendini nefes almadan dur durak tanımaz aah bu adam.

Ayrılıkların hicaz makamı noktayız, sevgiliyken yapamadıysak dost da kalamayız.

Yolculuk mu var yine mi gidiyorsun yüreğimi al git hatıram olsun.

Bilmezdim eskiden fark edemezdim yarınları ak mı değil mi? Bu hayat bizi yerden yere vurdu da yerden göğe kadar haklı değil mi?

Bir tarafta ben bir tarafta sen battı bak diken kaybeder giden.

Neden gülemedim Allah’ım hayat okulunu öğrenemedim bir türlü derslerden kaçan bendim ödevlerimi attım kenara bela bu akşamlar çöker sinsice çaresiz beklerim güneşim nerede fırtınalar kopar derinden eser figanlar içimde.